Transformatie – het aloude verhaal van de vlinder in onze tijd
En opeens zat ik te tikken aan een nieuwe tekst, geïnspireerd door een verhaal dat iedereen kent van rups, naar pop, naar vlinder. Wat is daar voor nieuws aan te vertellen? Misschien niet zoveel, maar daar gaat het hier niet om. Het gaat me in het hier en nu om dit verhaal te gebruiken als metafoor voor de veranderingen in onze tijd, in onze (financiële) wereld waar we middenin zitten.
Wat gebeurt er ook al weer voordat die prachtige vlinder uit z’n cocon kruipt? Eerst is er natuurlijk het eitje. Dan krijg je het rupsje-nooit-genoeg dat zich helemaal tig slagen in de rondte eet, vele malen zijn gewicht per dag… en dan vormt het zich tot pop. Wat daarmee gebeurt is zo’n mooi kinder-geheim… hopelijk iedereen heeft wel eens vol verwondering gezien wat er dan gebeurt: uit de cocon van de pop kruipt moeizaam een soort van vlinder…en het lijkt net alsof er een mismaakt schepseltje uit komt wat het niet gaat redden…..maar je weet het: niet aanraken! niet helpen! De vlinder-to-be heeft het nodig om zichzelf te versterken…en dan, opeens, slaat hij zijn gedroogde vleugels uit, verbaas je je over zijn schoonheid…en vliegt hij weg, zijn nieuwe wereld ontdekkend, jou vol eerbied achterlatend over weer zo’n prachtig wonder van onze schepping, een teken van het liefdevolle universum….
Wat mij altijd het meeste heeft geboeid is de verandering die de pop doormaakt in zijn cocon. Wat gebeurt daar nou van binnen? Hoe kan dat nou, dat zo’n rups zo verandert? Onlangs las ik een amerikaans artikel, waarin een bioloog dit heel mooi uitlegde. Ik ben echt geen deskundige, maar als ik het goed begrijp gaat het ongeveer zo: Wanneer de rups in de cocon een pop wordt gaat hij de “stille” fase in. In die fase worden er een nieuw soort eiwitten gevormd, die de aard van een cel definitief kunnen veranderen. In het begin gaat dit in kleine aantallen, langzaam, ongestructureerd, zonder samenhang. En dus maakt het immuunsysteem van de pop dan ook korte metten met deze vreemde, andersoortige cellen-in-aanmaak: verandering, dat willen we niet…! Maar gedurende het proces van de metamorfose worden er steeds meer van die eiwitten gecreëerd, ze komen sneller, in grotere hoeveelheden en steeds meer gebundeld… : het immuunsysteem kan het niet meer aan en… geeft het op. Op dat punt verandert de rups in een wat soepachtig hoopje, wat de voedingsbodem is van de nieuwe celsoort. En deze cellen vormen dan weer het lichaam van de vlinder. Een volledige gedaanteverwisseling, een transformatie, maar meer: een natuurkracht!
Ja…en..?
Als ik dit prachtige verhaal als metafoor op ons en onze tijd loslaat, zie ik dat wij (althans: de meesten van ons..!) op dit moment als pop in de cocon zitten: We zijn geen rups meer en ook nog geen vlinder; we zitten middenin die transformatie, die fase waarin wij en onze wereld (immers: wij zijn onze wereld) structureel veranderen.
Hoe ver zijn we dan? dat weet ik niet. Als je het op individueel niveau bekijkt zal het ook verschillen: de ene mens is nog helemaal in de rups-fase: Gewoon dooreten, ontkenning van het nieuwe, van de verandering. Anderen zitten er middenin: de boodschap van de verandering is letterlijk en figuurlijk binnengekomen en hij of zij heeft misschien gewoon rust of kloktijd nodig om die aanpassingen te verwerken. Weer anderen zitten al in de eindfase, vlak voor het opbreken van de cocon: het gaat allemaal nog moeizaam, maar de verandering is verwerkt en de weg is duidelijk: naar buiten, de mooie boodschap aan de wereld laten zien!
Als ik de metafoor loslaat op de financiële wereld, wordt hij glashelder: de mensen en bedrijven in de beginfase, de nieuwe realiteit ontkennend, weer kijkend naar de koers van hun aandelen en hun bonussen.
Dan de mensen die “het” wel zien en de verandering actief maken, in zichzelf en in hun organisatie. Eerst aarzelend, zoekend, alleen-op-de-wereld. Maar steeds meer duidelijk, om zich heen kijken en medestanders zien en zich daarmee verenigen, samen nieuwe wegen betredend.
En dan natuurlijk de voorhoede, de mensen die al langer in het proces zitten. Het zijn er niet veel, maar ze zijn er, de visionairs. Terwijl bijna iedereen nog druk als een rupsje bezig was om de groene blaadjes op te eten, waren zij bezig hun vleugels te vormen en hun cocon op te breken. Ze zien er vaak nog niet zo mooi uit, de Oude wereld noemt ze lacherig dromers, niet-realisten. In de nieuwe wereld zijn zij echter de wakkeren, de nieuwe realiteit, diegenen die echte schoonheid hebben.
En je weet nu hoe je ze kunt herkennen, die voorlopers, die visionairs: het zijn die mooie vlinders (die ook niet zoveel eten!), die de wereld laten zien hoe goed verandering kan zijn. Dat verandering het enige is wat constant blijft. En dat die verandering in de (financiële) wereld er komt, er ook al is en vooral: echt is.
En nee, niet alle rupsjes worden tegelijk pop, en niet alle poppen worden tegelijk vlinder. Iedereen, onze hele wereld is bezig met deze transformatie, maar ieder in zijn eigen tempo. Als je kijkt naar het oude en het nieuwe zou ik zo graag willen dat alles en iedereen vandaag nog verandert, direct van rups in vlinder! Maar dat kan dus niet, alles heeft zijn eigen tijd… Zoals je van buiten niet weet wat er in de cocon gebeurt, zoals je de vlinder niet kunt helpen om uit zijn cocon te komen en de nieuwe wereld in te gaan….
Zullen we dan maar gewoon bij onszelf beginnen? Kijk maar eens naar jezelf. Waar sta jij in deze wereld: voel of ben je je de rups, de pop in de cocon, of misschien de vlinder? Het maakt eigenlijk niet zoveel uit waar je staat. Wat wel uitmaakt is het inzicht, het weten. Daar begint het.
PS: als je denkt dat je voor het eerst je vleugels gaat uitslaan, laat je het me dan weten…?! Ik denk namelijk dat ik nooit genoeg kan krijgen van het kijken naar weer zo’n wonder van schepping, zo’n natuurkracht, zo’n prachtig signaal van….Liefde!
13 Comments on “Transformatie – het aloude verhaal van de vlinder in onze tijd”
Beste Hubrien
Dank je voor deze mooi uitgewerkte metafoor. Wat nog een mooie aanvulling zou zijn, wat mij betreft, is een verder aanvulling van die nieuwe visie op de financiele wereld. Hoe geven die pioniers dat vorm en waar lopen ze tegen aan, en in hoeverre is het anders dan de old school realisten. Uiteraard heb ik daar zelf wel ideeen bij, maar het zou mooi zijn om dat van een expert als jou te lezen, verweven in deze metafoor.
Beste Rianne,
dankjewel voor je reactie!
mbt die verdere invulling: er gebeurt idd al heel veel kijk bv. maar eens op de site van de stichting excellent adviseren, of in diverse financiele groepen op Linkedin.
En wellicht maak ik nog wel een item “transformatie-deel 2 – praktijkvoorbeelden”…!
Hartelijke groet,
Hubrien
Hoi Hubrien,
Mooie metafoor. Ik herken het om me heen en in mijn eigen leven- het leven op, de verstilling en comming out als sjamaan. Het inleveren van mijn oude “ik” voor iets waarvan ik de schoonheid steeds meer en meer ontdek.
Groet, Peter
Hoi Peter!
Dankjewel voor je reactie, dankjewel voor je mooie woorden, dankjewel voor het delen.
Heb het goed.
Hartelijke groet,
Hubrien
wow, ben er stil van…
@ Mooiste: dat mag en is ook heel zinvol; in de stilte ontmoet je jezelf, in liefde. Vanuit die stilte en die liefde kom je in de juiste beweging. De beweging die nodig is voor de verandering in de wereld!
warme groet,
Hubrien
Dag Hubrien,
Je hebt het proces bijzonder goed omschreven waarvoor mijn dank.
Jouw beschrijving is voor mijzelf zeer herkenbaar. Ik heb ruim een jaar een stille periode gehad en sla nu als een vlinder mijn vleugels uit om de wereld speels in te ‘fladderen” en te verkennen overigens niet wetend waar ik terecht zal komen. Dat is juist mijn uitdaging om dit los te laten! Tegen de stroom in van de gangbare collectieve overtuigingen want dat moet je alles eigenlijk vantevoren bepalen. Een vlinder (en de hele natuur) gaat in mijn beleving uit van overvloed ipv schaarste.
Ik hoop dat de financiele wereld op een gegeven moment gereed is om te gaan poppen.
Het was een mooie ervaring als rups; tegelijkertijd kan de financiele wereld niet eeuwig een rups blijven en de rups heeft al overdadig gegeten. De potentie voor een coconperiode ligt er. Spannende tijden!
Hartegroet,
Oscar
Beste oscar,
dank voor je mooie reactie vol zelfinzicht. Geniet!
En die financiele wereld…het zijn idd spannende tijden!
hartelijke groet,
Hubrien
Hoi Hubrien,
Wat een mooie reflectie. Vind het een prachtige metafoor en wat mooi dat je dit hebt gedeeld. Wat wordt de wereld toch mooi als we rond durven fladderen als vlinders en ons van onze mooiste kant durven laten zien; betoverend en kwetsbaar. Moet nu denken aan innaugeratie speech van Nelson Mandela, ken je die? Sluit mooi aan, vind het altijd zeer inspirerend.(http://www.lauradonker.nl/inspiratie.html een link waar deze op staat). Zelf ben ik ook steeds meer aan het ‘loskomen’ en zoals je weet gaat dat niet in 1 rechte lijn;-) Geniet van het meewerken aan de bewustwording (van het ontstaan van een nieuwe wereld) bij de ‘gevestigde orde’ in de financiele wereld. Daar breng ik graag mensen tot bloei. Wat mijn laatste plannen zijn is om een ruimte te maken waar kinderen tot bloei kunnen komen. Waar ze in contact mogen komen met hun innerlijke kracht zodat ze volledig tot bloei mogen komen en als prachtige vlinders onze wereld een beetje mooier maken. Mooi om te ontdekken dat werken vanuit je passie veel mooie mensen op je pad brengt en veel energie geeft. Graag tot een volgende keer! Lieve groet van Mirjam
Hoi Mirjam,
dankjewel voor het delen hier van je mooie gedachten!
Nelson hangt al sinds jaar en dag bij mij op de WC…..over inspiratie gesproken…!
Kinderen: volgens mij het mooiste “werk” dat er is….en iemand er iets moois van kan maken, ben jij het wel!
Warme groet,
Hubrien
Hallo Hubrien,
Ik herken dat wel dat de meeste mensen middenin het transformatieproces zitten. Alleen een visionair (h)erkennen die al vlinder is geworden zit hem niet alleen in schoonheid. Tenzij je in staat bent overal doorheen te zien en te voelen. Het kan nl. je buurvrouw wezen. En soms ziet het er aan de buitenkant mooi uit en is iemand toch niet in staat het te leven.
Een hartegroet van Wonieka
Hoi Wonieka,
dank voor het delen van je diepe inzichten!
Die schoonheid….zit volgens mij bij iedereen van binnen…alleen is hij bij heel veel mensen heel ver weggestopt. En diegenen waar dat niet zo is, die hun schoonheid (h)erkennen, die stralen alle kanten op: haast onmogelijk om ze te missen!
Hartegroet retour,
Hubrien
Dag Hubrien,
Nu pas jouw hele verhaal gelezen.
Heerlijk smakelijk en toegankelijk!
Prachtig hoe speels als een vlinder je alles beschrijft.
Ik ben zelf bezig na 17 jaar stille afzondering op het Zuid-Franse platteland om opnieuw mijn weg terug te vinden in de maatschappij.
Zoals mensen veranderen, transformeren, zo zie ik ook de wereld veranderen en transformeren.
Mocht je geïnteresseerd zijn, ik heb zojuist een nieuwe groep over de grote wereldverandering aangemaakt: “Een nieuw Wereld-Matriarchaat”.
Voor eventuele meelezers nog een keer:
VLINDER
Zie het voor je
‘n dartele vlinder
koersend op
de zielegeur
van open bloemen
zie het voor je
de verdwaalde mens
gekeursd in
de normering
van de maatschappij
zie het voor je
de verbonden mens
ontpopt zich
zo natuurlijk
als een vlinder
1998 MBE
Zonnige Groet van
Marie-Bernadette.