Water

Een wat afwijkende titel voor een blog van mij, klopt.

Komt zo: een jaar geleden, 15 oktober 2009, was Blog Action Day 2009 voor mij de gelegenheid om mijn eerste blog te schrijven.  Het afgelopen jaar heb ik, met variërende tussenpozen, een aantal blogs geschreven waarvan ik hoop (en gelukkig ook weet) dat ze met plezier worden gelezen!

En nu, een jaar later, is het Blog Action Day 2010. Nou ja…. eigenlijk een paar dagen later, de afgelopen dagen lag mijn prioriteit even bij andere zaken. 

Dus een mooi moment om even stil te staan bij het centrale thema van dit jaar: Water!

Iedereen heeft zo zijn eerste gedachten bij water. Ik woon in Culemborg aan de Lek en hoefde niet lang na te denken: 15 jaar geleden hadden we in Nederland zo’n wateroverlast, dat de dijken serieus dreigden door te breken. Eind januari 1995 werd duidelijk dat de kans op een dijkdoorbraak zo groot was, dat we moesten evacueren. Geen mobieltjes, geen internet, geen Twitter….gewoon één zwaar overbelaste telefoonlijn waarmee ik mensen probeerde te bellen die ons zouden kunnen helpen. En helpen deden ze, en ze kwamen niet alleen: die dagen kwam er werkelijk een karavaan helpers de Betuwe in. Met man en macht werd ons huis leeggeruimd; alleen de zolder werd volgestouwd –daar zou het water niet komen- , voor de rest ging alles mee. En ja, ik bleek een grote Echte Vriendenclub te hebben: veel auto’s met aanhangers, veel handen, veel hulp dus ook beschikbaar voor andere mensen in de straat.

Volgeladen ging de karavaan weer de Betuwe uit: een groot lang lint van auto’s wurmde zich stapvoets richting veiliger plekken.

 

Daar sta je dan, in een leeg huis, in een lege straat, in een bijna lege stad. Bijna, want de bewoning en bewaking was tijdelijk overgenomen door politie van elders. Echt heel onwezenlijk om die avond nog door een soort spookstad langs een paar kennissen te rijden om te kijken of daar nog wat hulp nodig was.

Toen moest ook ik weg….Tot dat moment was het toch nog een beetje “niet echt”, een soort giga-oefening. Jazeker, ik had op de Lekdijk gestaan waar het water in de uiterwaarden zo hoog stond dat het er bijna overheen stroomde. Maar toch…

Totdat ik via de brug bij Rhenen de Betuwe uit reed: overal stonden hulpdiensten, politie en brandweer. Het verkeer mocht maar één kant op en wel zo snel mogelijk: naar boven, de brug over, eruit! Daar vlakbij was het toch echt heel serieus: met man en macht werd met zandzakken geprobeerd om bij Ochten een dijkdoorbraak te voorkomen. Daar, op dat punt, realiseerde ik me hoe “echt” het dus was, dat er wel degelijk een serieuze mogelijkheid bestond dat ons huis ruim 4 meter water te verduren zou krijgen…

Zoals iedereen weet is het gelukkig met een sisser afgelopen: de dijken hebben het gehouden en na een week konden we weer terug. Achteraf denk je, waar gaat dit over… maar als je op de terugweg dan Culemborg inrijdt, waar vlaggen en grote borden staan met “welkom thuis, Culemborgers!” ja, dan ben je dus gewoon ontroerd.

 

Na een paar weken was het weer business as usual. Wel met een verschil: de dijken zouden verbeterd gaan worden, en zo snel mogelijk. En met bijzonder weinig bezwaren van de bewoners van de gebieden langs de rivieren. Daarnaast was er eindelijk serieus aandacht voor de oorzaken van deze bijna-watersnoodramp. Al die woningen in de uiterwaarden, al die steeds meer ingekaderde rivieren, al dat extra smeltwater dat via een steeds smallere “pijplijn” moet worden afgevoerd richting zee. En ik ben geen waterexpert, dus ik zal nog wel wat oorzaken vergeten.

Maar het moge duidelijk zijn dat het ingrijpen van de mens in de natuur ook hier zijn grenzen heeft, en dat die grenzen ruim waren overschreden. En dat je, ook op dit gebied,  dus steeds heel zorgvuldig moet blijven zoeken naar de juiste balans tussen Planet, People en Profit.

 

Nou, één woord, één gedachte, één blog. Één van de wereldwijd duizenden blogs over water: iets waar zo weinig zo ontzettend veel van hebben en zo velen zo weinig. Goed om daar niet alleen nu, niet af en toe, maar gewoon zo vaak mogelijk bij stil te staan. Want daarover heb ik het hier helemaal niet gehad. Terwijl dit soort schrijnende zaken natuurlijk veel en veel belangrijker is dan een evacuatie van een Betuws stadje 15 jaar geleden… Maar ja, angst voor te weinig water heb ik nooit gekend. Wel angst voor teveel water…daarom vandaag, voor Blog Action Day 2010, dit verhaal. Voor mezelf en voor alle andere mensen die er bij betrokken waren. En vooral, om aandacht te vragen voor alle grote waterproblemen op onze aarde.

You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.

One Comment on “Water”

  • 27 October, 2010, 11:45

    Mooi thema, mooi gebaar! Zeker van iemand die professioneel met geld bezig is.
    Toch is de link tussen water en geld heel snel gelegd; water kost ons relatief weinig geld, maar als die dijken waren doorgebroken destijds, was dit kabinet waarschijnlijk nog steeds de vele miljoenen guldens/euro’s schade aan het betalen.
    En vergeet niet hoeveel preventieve maatregelen we als land nemen, en dus harde euro’s steken in NL om al dat water buiten huis en dijk te houden!
    Nogmaals: mooi thema, zeker in dit jaar van het Water!

    met hartelijke taal- en schrijfgroet,

    Sandra Wormgoor

Leave a Comment